بی دل
آری ,تو آنکه دل طلبد آنی.
اما
افسوس!
دیریست کان کبوتر خون آلود,
جویای برج گمشده ی جادو,
پرواز کرده است...
(........)
اندر صف دل سوختگان
تا ما به سر کوی تو ارام گرفتیم اندرصف دل سوختگان نام گرفتیم
در اتش تیمار تو تا سوخته گشتیم در کنج خرابات می خام گرفتیم
از مدرسه و صومعه کردیم کناره در میکده و مصطبه ارام گرفتیم
خال و کله تو صنمادانه و دامست ما در طلب دانه ره دام گرفتیم
یکچندبه اسایش وصل تو به هروقت ازباده اسوده همی جام گرفتیم
امروز چه ار صحبت ما گشت بریده این نیز هم از محنت ایام گرفتیم
(. . . . . )
اگه گفتین این شعره از کدوم شاعره؟؟
اگر تنهای تنهایان شوم
باز هم خدا هست
او
جانشین تمام نداشته های من است ..
(دکتر علی شریعتی)
امروزم اومدو داره میره..عجب روز سختی..از کله ی سحر بیدارم.اماده میشدم بیام..سوار مترو که شدم شانس نیاوردم..عجب بدبختیه.من دستم ساک بود..مامورای متروبم گیر دادن..تازه یه خانمه بم گفت:چیز میز چی داری..به خدا هیچ شباهتی به هیچکودوم ندارم..میخوره یه دختره ساکت ومحصل باشم..تا رسیدم اتوبوس پر شد..دانشگاه رسیدم غذا نداشتم.حتما الان میرم خوابگاه اتاق خراب شده..اخه بین همه ی اتاقای خوابگاه در ما چارچوبش مشکل داره شب میخوایم بریم بیرون یا دستشویی همه بیدار میشن..یه دخترس همش غررر میزنه خدااااا.دیوونم کرده.حالا شانس ندارم وبلاگمو پیدا کنه.انگار که خونه خودشونه.منم فوق العاده عصبی ام هی تحمل میکنم اما گاهی یا دعوا میکنم یا انقد تو خودم میریزم پیر شدم..از شانس من پارسال که ترمک بودم با سال بالاییا افتادم یکیشون دیوونه بود ۴ بار اتاقشو عوض کرد هیچکی باش نمیسازه.منم تا جواب طرف وندم راحت نمیشم..امسال اتاقم ازش جدا شدو فقط فحش دادیم بهم..تازه امروز یه پسره معلوم نبود از کودوم کدستان قبول شده بود با اون سیبیلاش و شلوار گشادش ازم خوشش اومد.عجب جذب انرژی کاریه!!گاهی همش بد شانسی میارم.گهگاه نه به خدا همیشه..هرچی و دوس دارم ازم دورمیشه..همش.از بچگی از هیچی شانس نیاوردم.درسم عالی بود گفتم میخونم دانشگاه خوب قبول شم..موهام سفید شد درسته روزانه قبول شدم اما از جاییکه متنفرم..همه چیم همینجوره..منم تصمیم گرفتم انرژی منفی بگیرم..اینجوری حداقل دل خوش به هیچی نیستم.الانم میرم خوابگاه.شانس بیارم اینترنت قطع نشه نپره مطالبم.