ترس
من از هجوم هجا های عشق می ترسم
امید بی ثمری خانه در دلم کرده است..
به دشت وباغ وبیابان
به برگ برگ درختان ،
وروح سبز گیاهان
گراز کمند تو دل رست..
دوباره آورم ایمان
که عشق بیهودست...!